من هنوز زنده ام

یگانه قدیریان:
عنوانی سمپوزیوم ایست که 150هنرمند، درتاریخ 21الی 24شهریورامسال در قلب جنگ های بولا دست به آفرینش اثر هنری خواهند زد.
بی شک واضع است تفاوت های بسیاری دراثار وجود دارد
قالب ها.سبک ها.دیدگاه.اجرا.متریال .استیتمنت و…..
هرچند این تفاوت ها همچون نمودارضربان قلب پرتلاطم .حیاتی وزیباست
اما زیباترین عنصر مشترک این جریان . بفضی است که درحنجره همه آثار فریاد می شود
“من هنوز زنده ام”
اشاره زیبا وپر کنایه از محیط اطرافمان .که دانسته و ندانسته خنجر بر حنجره اش نهادیم .تا رنگ سبزرا به افسانه ها گره بزنیم
“من هنوز زنده ام” نجوای درختان روبه نابودی جنگلهاست
“من هنوز زنده ام” نعره یوزپلنگ روبه انقراض است
“من هنوز زنده ام” مرثیه دریاچه های ارومیه ، زریوان ، الندان و عباس آباد است
“من هنوز زنده ام” فریاد چشمِ خشک شده “چشمه سورت” است
“من هنوز زنده ام” صدای بهم زدن بالهای سرخ “پرنده های مهاجرسرخرود” است
“من هنوز زنده ام” مویه رودها وچشمه ها و چشم هاست
“من هنوز زنده ام” آیین وباور ،مردان و زنانی هست که نفس درنفس طبیعت . برای ماندگاریش . نغمه زیستن را می سرایند

 

“من هنوز زنده ام”
ساری
عبدالرضا احمدی
19شهریور96
https://telegram.me/abdolrezaahmadey