تَحنان: في (معجم الوسیط، الرائد، معجم اللغة العربیة المعاصرة)

ششم اسفند #زادروز
بزرگ مرد ادبيات پارسي، استاد #هوشنگ_ابتهاج
"سایه‌"ي نازنین، پیام‌آور مهر
و وفاداري گرامي..

شعر تازه یی از هوشنگ ابتهاج

... و مرد قصه به یک اتفاق دعوت بود
به کشف راز شب و شبچراغ دعوت بود

تصور می کنم دنیا جهان بهتری باشد
اگر دارد غمی، آن غم، غم جان پروری باشد

پيشِ روی ما گذشت اين ماجرا
اين كری تا چند، اين كوری چرا؟

‏از میلیون‌ها سنگ همرنگ
که در بستر رودخانه بر هم می‌غلتند
فقط سنگی که نگاه ما بر آن می‌افتد
زیبا می‌شود.

سالِ بد
سالِ باد
سالِ اشک
سالِ شک.

غروب می‌گوید؛
تشنه‌ی سایه‌ام.
و ماه؛
ستاره می‌خواهم.
چشمه بلورین
به جستجوی لب‌هاست
باد به جستجوی آه.

یارب این عمر گرانمایه عجب زود گذشت

من زخمهای بی نظیری به تن دارم اما

شبِ یلدا تو باشی درکنارم
زمستان نه شروع نوبهارم

فروغ فرخزاد

کلماتی هستند که می‌میرند...

می شویَد
زنگار ازدل
ترنّم باران

تا ماه
این ماهِ ولرم دوگانه
دیوانه‌ی من است
ترسی ندارم
که رخساره در لمس قرینه‌ی لغزانش نهان کنم

این شفق را هم از دست داده‌ایم.
هیچ‌کسی ما را
دست‌دردست هم نمی‌دید این عصر
وقتی شب نیلگون بر دنیا می‌افتاد.

من از پنجره‌ام
جشن غروب را دیده‌ام سرِ تپه‌های دور.

امشب به پای دل آورده ام دردی را
گیرانده ام با عشق تو آتش سردی را

قافله سالار

باز هم از شهر خوبان مشک خون آورده اند
رد پایی تازه از دشت جنون آورده اند

سمفونی موش‌ها در بخشی از نمایش “مستر موش” اثر درخشان استاد محمود طیاری

‌آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
‌ابر با آن پوستینِ سردِ نمناكش
‌باغ بی‌برگی، روز و شب تنهاست
‌با سكوتِ پاكِ غمناكش.

کلمات تو، انسان بودند...

شعر: نصرت رحمانی. خوانش، موسیقی و عکس:  نازی تارقلی‌زاده

امشب به یادت پرسه خواهم زد غریبانه
در کوچه های ذهنم-اکنون بی تو ویرانه-

نگاه کن که غم درون دیده ام
چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سایه سیاه سرکشم
اسیر دست آفتاب می شود

شاعر: صدیقه کشتکار (شاعره‌ي شهر باران)

I'll follow you my friend
I'll be the shadow on your path
Round each and every bend
As I stand before you now
Naked until the end

شاعر اگر نمی‌شدم آوار می‌شدم
بر شانه‌های خستگی‌ام بار می‌شدم

🌹🌹🌹

همای مستان:
پیر آموزگار من امشب رسید در بر من واژه‌های خوش عطر و بوی استاد همیشگئ من محمود جان طیاری امشب برای نخستین بار پیچیده در کلبه‌ی کوچک چوبئ و انگار همه ی این چوب ها و درختان و برگ ها و باغ هم به گوش نشستند به پای واژه واژه های سرا پا سرشار از عشقشان...

در ایــــن خاک زرخیز ایران زمیــــــن
نبودنــد جز مردمــــی پـــاک دیـــــن

اجرا: صدیقه کشتکار

تصویرشاعر بزرگ هومر. طراحي با مداد (اندازه: ۳۵*۴۵) اثر نازي تارقلي زاده

این جاده هم با عابران کور شبرو
چشم انتظار خنده ی مهتاب مانده

تو خالق تصویری از نور و امیدی
با دوربینت یک جهان عشق آفریدی

مجموعه شعر موزون
شاعر: الهام پوریونس

ارغوان می‌بینی؟
به تماشاگه ویرانی ما آمده‌اند...
مانده‌ایم تا ببینیم نبودن را
آخر قصه شنودن را
پشت این پنجره‌ی بسته هنوز
عطر آواز بنان مانده است

عکاسی رومانیایی به سرتاسر جهان سفر کرده و چهره‌ی زنان هر کشوری را به ثبت رسانده. در این ویدیوی کوتاه آلبومی از عکس‌های زنان دنیا را خواهید دید.

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد
ومهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت

این هفت هنر به عشق می ماند و بس
هر روز سرود سبز می خواند و بس
سرمایه جاودانمان عشق و هنر
این راز دل سوخته می داند و بس

زیبا…
زیبا هوای حوصله ابری است
چشمی از عشق ببخشایم
تا رود آفتاب بشوید دلتنگی مرا

شعری زیبا از الهام پور یونس به مناسبت روز قلم

دکتر آنه محمد دوگونچي