شاعر اگر نمیشدم آوار میشدم
بر شانههای خستگیام بار میشدم
با واژههای ناب هزار آرزو به دل
چشمانتظارِ لحظهی دیدار میشدم
وقتی زمانه راه غم و قهر میگرفت
دلتنگ و بیقرار و گرفتار میشدم
شاعر اگر نمیشدم احساس مرده بود
شاید طناب محکم یک دار میشدم
ای شعر ای هوای دل انگیز عاشقی
بی تو چه ناامید چه بیمار میشدم
شاعر شدم چه حسِّ قشنگیست اینکه من
یک عمر با خیال تو بیدار میشدم
#الهام_پوریونس
*۲۷ شهریور ماه روز شعر و ادب فارسی?