بفرما،تقدیم به شما
زایرِ بی کعبه ی روزگار:
بفرما،تقدیم به شما
زایرِ بی کعبه ی روزگار:
تنهایی،تقدیر، تامّل
جز دُردِتنهایی
چه مانده آزگردشِ ایام؟
کجا شد
شرابِ نابِ هستی؟
مستی جوانی
پروانه ی بی خیالی
عطرِ زندگانی
نوشانوشِ شادمانی
درنگ ندارد
دورِ روزگار و،بازی هایش
آدمی
پرّ کاهی
سرگشته ی طوفانِ حادثات
نه امنی،نه درنگی
نه ثباتی،نه فردایی
می تازند
ازدرون و برون
حرامیان ودرندگان
پلشت تر از
جرثومه ی ویروس
تا
چه بار آیَد از
چرخشتِ کج تاب فلک
به کدام کویرِ سوخته
هرز رفت
چشمه ی گوارای فرهنگ،
این است ؟
گلستانِ بر آمده از
سده ها اندیشه؟
کدام قبله،کدام کعبه
کدام خدا وخدایان
نبودند جز فریب ؟!
کجاست فکرحکیمی ،و
رآی برهمنی
که ره گشایَد و
برفروزد چراغِ امید
باری
تجربه ی ناب
تحته پاره ای ست
به از
ساحل هایِ فریب
اندرونی ست
فانوسِ دریایی
ده اردیبهشت هزار و چهارصد
دکتر آنه محمد
موسیقی: افتان و خيزان… اثر زیبای شنیدنی از استاد علیپور
ضبط سال ٨١
