متني از “آیلین بختی” نويسنده‌ي جوان اصفهاني
////
زندگی های‌مان شاهنامه‌يي است…
آن از آدم‌هایش که آمدن‌شان، نوش دارو است و رفتن‌شان تير خلاص؛
مي‌آيند که تمام شدن‌مان را آغاز کنیم…
زندگی های‌مان شاهنامه‌يي است…
آن از آدم‌هایش که آمدن‌شان، “نوش دارو” است و رفتن‌شان “تير خلاص”؛
مي‌آيند که تمام شدن‌مان را آغاز کنیم؛
– اين یک پارادوکس نيست؟
– سکوت!
آن هم از جنگ‌هایش…!
یک فیلم تراژدی از پیش تعیین شده…
می‌دانيم فیلم است اما پاي سناریوی تکراری‌اش نشستيم! چرا؟
– حکايتي‌ست اين تکرار تاريخي!
– “قهقهه” زندگی “هق هق” ما!
– شاید هم تقصیر دهان‌ما است؛ با آن کِش آمدنش!
زندگی های‌مان چه بگويم؟ کتاب؟ فیلم…
کات! صفحه ی بعدی…
آیلین بختی.
نقاشي: عليرضا طياري. آکروليک روي بوم پارچه‌يي 100×80 سانتي متر. 1397
