سرود “سراومد زمستون” بر اساس موسیقی یکی از ترانه‌های های گوسان “آشوت” ارمنی است.
(گوسان: خنیاگر، رامشگر، نغمه‌خوان،روایت‌خوان، عاشقانه‌خوانِ دوره‌گرد)
خواننده: لوسیک کُشیان
▫️دلبرِ کوهسار
دلبرِ هزارکرشمه، همراهِ نسیم بیا
با شبان همراه شو، با یک بغل گُل بیا
سوارِ اسبِ سیاه رسیدم به سَرایت
درِ بسته بدیدم چشمم سیاه رفت
دلبرِ کوهسار، میخک کوهی بیار
نه اما، چه میخک؟ عشق آتشین بیار
در دشتِ گُل برنا شدی
گیسویت را شبنم دادی
عطر موهایت می‌آید از دور
نسیم برسانَد آن را به قلبم
دلبرِ کوهسار، میخک کوهی بیار
نه اما، چه میخک؟ عشق آتشین بیار
آنگاه که می‌کُنی نگاه به آسمان
نور ستاره‌ها انگار نو می‌شود
باد و بود و همهمه از تو صدا می‌گیرند
کِی من می‌توانم سر به عشق تو بدهم؟
دلبرِ کوهسار، میخک کوهی بیار
نه اما، چه میخک؟ عشق آتشین بیار
این باریکه‌آب از کوه سرازیر
همی آوَرَد عطر و بوسه‌ات
[گوسان] آشوت! گر می‌توانی با رامش و خُنیا
محبوبت را افسون کن خَموش‌تَن خانه آیَد
دلبرِ کوهسار، میخک کوهی بیار
نه اما، چه میخک؟ عشق آتشین بیار
اشتراک: مریم قهرمانی
