Press "Enter" to skip to content

?یوزپلنگانی که با من دویده اند..

0

?یادداشتی به بهانه فوت توله یوزپلنگان ایران

?”یوزپلنگانی که با من دویدند” نام کتابی شامل ده داستان کوتاه با موضوع “مرگ” است که هر کدام کاملاً مجزا و با نثری خاص و شعرگونه توسط زنده‌یاد “بیژن نجدی”، نویسنده گیلانی نوشته شده است.
نام کتاب از وصیت شاعرانه او گرفته شده‌است.
و می‌بخشم به پرندگان
رنگ‌ها، کاشی‌ها، گنبدها
به یوزپلنگانی که با من دویده‌اند
غار و قندیل‌های آهک و تنهایی
و بوی باغچه را
به فصل‌هایی که می‌‌آیند
بعد از من.

در این کتاب، بیژن نجدی از روزهایی می‌نویسد که نمی‌توان فهمید مردم چه می‌گویند و چه می‌خواهند.
از بخشی از مغز مینویسد که بعد از مرگ تمام سلول ها میمیرد و این بخش را “لایه فراموشی” نامیده ….
صداهایی که ما می‌شنویم، به اینجا که می‌رسد، جذب این بخش می‌شود و ما آن را فراموش می‌کنیم، درحالی‌که همیشه توی کلهٔ ماست…
صدای گریه، صدای پرشدن دهان از شیر، صدای مــردن، صدای بازشدن دکمه های لباس، صدای شلیک، صدای سوختن
اینجا پر از اعتقادات فراموش‌شده است، جای دفن‌شدن اسم کسانی که دوستشان داشته‌ایم، بی‌آنکه بتوانیم به‌یاد آوریم که آنها چه کسانی بوده‌اند.
هزاران سلول اینجاست که کارشان فقط خاکسپاری‌ست، خاکسپاری رؤیاهای ما.

نویسنده، ” یوزپلنگ ” را استعاره ای از نسل، نهاد، آرمان و کسانی می داند که همانند گونه ی یوزپلنگ، در آستانه ی انقراض و” مورد هجوم ” هستند .
باورها، اعتقادات و خاطره کسانی که به گذشته های نزدیک یا دورتر ما تعلق دارند و شاید دیگر بار در تاریخ تکرار نشوند.

حال تولد سه توله یوزپلنگی که نام گذاری شان، بهانه ی ساده خوشبختی* مان شده بود، به رویای زنده ماندن آخرین توله ختم شده…
رویای زنده ماندن آخرین یوزپلنگ، آخرین فرزند ایران** تا همچنان رویای دویدن را در نسلی خسته از دویدن، زنده نگه دارد.
شاید صدای پاهایی که امیدوارانه و در جستجوی حیات میدوند، در لایه فراموشی ذهن این نسل ثبت شود تا بعد از مرگ، امید تحقق زندگی و خوشبختی را در گوش های نسل بعد طنین افکند.

اگر رویای زنده ماندن سومین یوزپلنگ، تحقق یافت، نامش را یا “سهراب” بگذارید تا این بار از نسل “گیاهان در قرنطینه”، روایت تکراری “شب سهراب کشان” نروید و”خاطرات پاره پاره ی دیروز”، “سپرده به زمین” شوند تا امید رهایی از این “استخر پر از کابوس”، همچنان زنده بماند.*
و یا او را “صدا” بنامید، چرا که “تنها صداست که می ماند”*

*از ابیات اشعار فروغ فرخزاد
**ایران نام مادر این سه توله یوزپلنگ است.
* استخری پر از کابوس، سپرده به زمین، شب سهراب‌کشان، خاطرات پاره‌پاره‌ی دیروز و گیاهی در قرنطینه، عناوین داستانهایی از این کتاب است.

☘رشت.دکترحمیداخوین.۱۴۰۱/۲/۳۰☘

#یوزپلنگانیکهبامندویده_اند
#بیژن_نجدی
#یوزپلنگ

Tel: @HypnoseChannel
Insta: Instagram.com/Hamid_akhavein

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *