Press "Enter" to skip to content

شعر تازه ای از الهام پوریونس؛ با دکلمه ی نازی تارقلی زاده

0

 

 

ستاره ستاره دلم روشن است
قلم شعری از عشق آبستن است

شقایق دمیده کران تا کران
زمین گونه سرخ ، آتشین دامن است

گلِ واژه می بارد از آسمان
زمین با من و آسمان با من است

اشاره به عشق است و دلدادگی
که در خود نماندن، نپوسیدن است

ببین رنگ دریایِ فیروزه ای
از آفاقِ عشق ، آفتابی تن است

چه خوب است هر لحظه عاشق شدن
که هر واژه بی عشق بی روزن است

شعر: الهام پوریونس
خوانش: نازی تارقلی زاده
میکس صدا و تنظیم: مهرداد قربانی
عکس: ریحانه معتمدی