Press "Enter" to skip to content

پای دار قالی…

0

بی بی های ما پای دار قالی حرفهایی می زدند… می گفتند تار و پودی که زن آبستن و زائو ابزار زده باشد ، شل و وارفته است

فرشی که پیرزن بافته باشد ، گرم است و به درد خواب زمستان می خورد …

فرش دختر مجرد تیز رنگ است و تند و چشم را می زند …

اما همان ها می گفتند که امان از قالی نوعروس و دختر عاشق … نقشش هزار راه می برد آدم را …نقشش غلط است ؛ مرغش سر می کند توی گل و گلش میرود زیر بال و پر مرغ ، اما عوض ش تا بخواهی جان دارد …

قِیدار
رضا امیرخانی

كتاب “منِ او” رضا اميرخاني

ارسال از: بانو قهرمانی

 

 

 


قالی ایرانی
محمود طیاری

دنیای نخ نما ،
گل ها و پونه ها…
گلرخ آتشی ، سیمبر مه لقا.

تاری به دست او ،
چنگی به دل ها…
جیحون چشم ، میگون لب ها.

شاهزاده ای بر اسب
تیر از کمان ،
رها…

آهو بره ای ،
تازان با صبا…
نقشینه دشتی سرخ.

اما
به زیر ِ
پا…!