جشنواره بزرگ شعر اقوام استان گیلان در زمینه شعرهای تالشی ، گیلکی و تاتی با حضور شاعران مطرح از سراسر استان گیلان ، مردم و مسئولین شهرستان ماسال در تالار پاتریس ماسال برگزار شد. گفتني است در پایان این جشنواره به 10 اثر برتر شعر تالشی ، 10 اثر برتر شعر گیلکی و 3 اثر برتر شعر تاتی جوایزی به رسم یادبود اهدا شد.
اشعار برگزيدهي بانو صدیقه کشتکار به زبان محلي گيلکي را با هم مي خوانيم:
ای پوشته شعره جا دونیا باموم، می مار خبر ناشتی
باموم شعره جا بورسینم غمه،اما اثر ناشتی
فوبو نم نم می ارسو چومه جا، خوشکه بو دریاچه
فوبو جوهر جه خودکارم،او خودکاری که سر ناشتی
به چان پس تا بیگیفتم زندگی باره، می بال بورسس
بوبوم غورصه خوره خانه،آخر می ما پسر ناشتی
دکفتم چاله مئن،سرسوم بوخوردم، راستا بوم کم کم
چره دونیا غم و غورصه مره زنگه خطر ناشتی
می دیل دریای بو اما موج امویی موجه سر ویشتر
می ناجه چیچینی آزاد بو اما بال و پر ناشتی
بوگوفتم دورابم از زندگی و بورسینم بنده
کی می عومره قطار حرکت نوگود، قصد سفر ناشتی
می دور و ور شولوغه غورصه جا،بی دوس رفق گردم
منم او شاعر تنها که هرگیز ای نفر ناشتی
مره کی سر دو وانی تو اتو نشا تره دئن که
می کله گیجه ولی هیچکه گو ج تو نشا زئن که
ایی، دواری، ایجا نیسی و گنی ا در او در
پئیزی باده آخر هیذره نشا فارسئن که
می شعره حال خفیه عینهو زواله مانستان
سوجم ا حال و هوا مئن نیبه تی امرا واچئن که
نشا ج تو بکشم دس کی من دکفته حریفم
ا ریخه ریخه بو عومره نشا هاتویی وابئن که
پئیز که بیوه عروسه نیبه بهاره مانستان
عروسه بیوه دسانه نبه حنا وانسئن که
تو دس فارس نیبی هرگز هچین می ناجه بوبوستی
تو داره لچگی سبی، هاتو نشا تره چئن که
می ناجانه مئن خب تاوده هول و ولا غم
ارسو بزه لپه می چومه مئن، نبه جا غم
می حال و هوا ابری نیه تا نیویسم شعر
خبم، ولی به یکسره می جانه بلا غم
می دیم رو ارسو، می چومان سوئی د ناشتی
تا قابیله بنده واوه، می نامه بنا غم
وارش دره ا سی و سه ساله می هوا مئن
خورداندره شاید او بوجورسر می خودا غم
دونیا مره تک خیلی زماته کی واهاشته
هیذره مره جان تو دونیا د نوا غم
تا راستا گودم سر، بوگوذشت عومرو بیدم کی
می دیله بکانده، بوگوده خیلی جیجا غم
دونیا می دسانه ولاکون، خب بوگودم عومر
من هرزه گولم هرزه گوله باغ و بولاغم