Press "Enter" to skip to content

مدال گوته ۲۰۱۹ به یک زن ایرانی رسید

0

 

?شیرین نشاط، عکاس و کارگردان ایرانی آمریکایی به همراه یک نویسنده آلمانی ترک‌تبار و یک ناشر اهل مغولستان برنده جایزه مدال گوته ۲۰۱۹ شد.
?این جایزه هر سال در سالروز تولد گوته اعطا می‌شود.

 

شیرین نشاط هنرمند ۵۸ ساله و مطرح دنیای هنر بی شک یکی از معروف ترین هنرمندان دوران معاصر هنر ایران به شمار می‌رود، به گونه‌ای که نام وی در بسیاری از کتاب‌های درسی تاریخ هنر در دانشگاه های معتبر دنیا مطرح شده است. شهرت وی بیش‌تر به دلیل سبک خاص و نگاهی نو به یک رویکردهای اجتماعی بوده که بسیار مورد توجه مخاطبان و نقادان این حرفه قرار گرفته است.

شیرین نشاط در ششم فروردین سال ۱۳۳۶ در شهر قزوین متولد شد و برای ادامه تحصیل در سن ۱۷ سالگی به آمریکا سفر کرد. او سپس در دانشگاه کالیفرنیا در رشته مورد علاقه اش یعنی هنر مشغول به تحصیل شد. پدر وی فیزیکدان و مادرش خانه دار بود. شیرین نشاط می گوید که پدرش همیشه یکی از طرفداران سبک و سیاق زندگی غربی بوده و آرام آرام این علاقه سبب شد که پدر و مادرش با سنت ها و ارزش ها شرقی بیگانه شوند.او می افزاید آنها هویتی را به دست آوردند که در خور موقعیت اجتماعی آنها بود. شیرین دوران تحصیل خود را در مدرسه‌ی کاتولیک‌ها در تهران گذراند؛ تجربه‌ای که از آن با عنوان “غربی سازی” یاد می‌کند.

پدر او همواره دخترانش را به مستقل شدن، ریسک پذیری و دنیا دیده شدن تشویق می کرده است. از یک سو علاقه به غرب و از سوی دیگر ( از طرف خانواده مادری) علاقه و پای بند بودن به سنت ها باعث شد که شیربن نشاط توجه ویژه‌ای به موضوع هویت داشته باشد. وی این دید متفاوت خود را در عکس ها و فیلم هایش به نمایش می گذارد. شیرین زندگی خود در غرب را با عنوان “تبعید خود خواسته” می‌خواند.

او هنگامی که پس از سال‌ها به کشور بازگشت تغیرات بسیاری را در مردم و فرهنگ آن‌ها احساس کرد. تغییراتی که به گفته‌ی وی هم جالب و هم ترسناک بودند. او نه تنها در بین دو فرهنگ قرار گرفته بود (دو فرهنگ متفاوت) بلکه حس نوستالژی و تفاوت مردم و فرهنگ در این سالیان را نیز کاملا حس می کرد. در کارهای وی تضاد و دوگانگی کاملا مشهود است. برای نمونه در عکس هایش از قطب های کاملا متضاد استفاده می کند؛ مانند تقابل زن و مرد، سیاهی و سفیدی، مرگ و زندگی.

او هم‌چنین در آثارش از شعرهای شاعران زن معاصر ایرانی استفاده می کند که اغلب این شعرها روی عکس مربوط به زنان نوشته می شود. یکی از نکاتی که کارهای نشاط را متفاوت و زیبا می کند، حس قدرتی است که در عکس هایش موج می زند؛ مانند دستهای گره خورده به هم و زن و اسلحه که شاید به گونه ای قدرت و جنسیت را به زیر سوال می‌برد. اما این قدرت در بیش‌تر عکس ها با نگاه‌های خیره و گاه محزون زن ها گره خورد که بیان گر جایگاه اجتماعی زنان و پذیرفته شدن این جایگاه توسط آنها است.

 

اشتراک مطلب: ندا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *