گردآوری: نازی تارقلی زاده
19 آگوست (29 مرداد) در تقویم بسیاری از کشورهای جهان بعنوان روز جهانی عکاسی نامگذاری شده است.
قدیمی ترین عکس ثبت شده در تاریخ عکاسی تصویری است که نیسفور نیپس، اشراف زاده ی فرانسوی در سال 1826 با فرایندی که خود آن را هلیوگرافی نامید از چشم انداز پنجره ی اتاقش گرفت. چند سال بعد یک فرانسوی دیگر به نام لوئی داگر به سال 1837 به فناوری ای دست یافت که تصویری مثبت، مستقیم و پایدار بر صفحه ی نقره اندود ثبت می کرد. او فناوری خود را داگروتیپ نامید که در تاریخ عکاسی بعنوان نخستین شیوه ی عملی ثبت تصویر شناخته می شود.
این فرآیند اصلاحات و تغییراتی کرد تا اینکه در ژانویه 1839 آکادمی علوم فرانسه داگروتیپ را بعنوان یک اختراع فنی به ثبت رساند. ولی چند ماه بعد دولت فرانسه که به اهمیت این اختراع پی برده بود با تخصیص مقرری ماهانه برای داگر و شریکش، که فرزند نیپس بود، از آنان خواست که در یک گردهمایی در پاریس در 19 آگوست 1839 جزئیات فنی داگروتیپ و چگونگی کارکرد این فرآیند را برای عموم شرح دهند. دولت وقت فرانسه، در آن روز، اختراع جدید یعنی «عکاسی» را بعنوان هدیه ای رایگان به تمام جهان اعلام نمود و این نخستین رونمایی عکاسی برای عموم مردم بود؛ یعنی نقطه ی آغاز رشد این فن و هنر در جهان.
ظاهرا پیشنهاد نامگذاری 19 آگوست – زمان نخستین رونمایی عکاسی برای عموم – بعنوان روز جهانی عکاسی نخستین بار توسط انجمن های عکاسی در آمریکا اعلام شد ولی شورای عکاسی بین المللی هند در سال 1991 نخستین نهادی بود که این روز را رسما بعنوان روز جهانی عکاسی جشن گرفت و از آن هنگام تا امروز هر سال کشورهای بیش تری این تاریخ را بعنوان «روز جهانی عکاسی» در تقویم های خود گنجانده اند.
بهانه ی این نامگذاری هر چه که باشد مهم وجود روزی ست به نام «عکاسی». روزی که همه ی فعالین این حوزه در سراسر جهان بطور همزمان به عرصه ای که در آن فعالیت می کنند بیشتر بیندیشند.
این روز، بر عکاسان گرامی فرخنده!?
