Press "Enter" to skip to content

گزارش تصویری از تندیس از بزرگان و مشاهیر گیلان در منطقه‌ی آزاد انزلی

0

عکس و شرح: مرضیه نوشاد (هنرپرداز از اصفهان)

جلیل ضیاءپور
استاد جلیل ضیاءپور در ۵ اردیبهشت‌ماه ۱۲۹۹ شمسی در بندر انزلی متولد شدند.
نام: جلیل ضیاءپور
زادروز: ۵ اردیبهشت ۱۲۹۹ – بندر انزلی
درگذشت: ۳۰ آذر ۱۳۷۸ (۷۹ سال) – تهران، بیمارستان طوس
آرامگاه: قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرا
ملیت: ایرانی
پیشه: نقاش، استاد دانشگاه، پژوهشگر، مؤلف
لقب: پدر نقاشی مدرن ایران

محمد معین فرزند معین العلماء در سال ۱۲۹۷ در رشت در یک خانواده روحانی به دنیا آمد
پدرش شیخ الولقاسم و همچنین مادرش در 6 سالگی او فوت کردند، به همین جهت تحت تعلیم و تربیت پدر بزرگش قرار گرفت.
وی پس از پایان تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیل در دارالفنون به تهران آمد و به تحصیل در دانشکده ادبیات پرداخت و دانشنامه دکترای خود را در سال 1321 دریافت کرد و رساله خود را به زبان فرانسه نوشت.
دکتر معین از چند دانشگاه خارجی درجه دکترای افتخاری داشت و عضو فرهنگستان ایران شد. ریاست کمسیون ادبیات سمینار جهانی تاریخ و فرهنگ ایران را بر عهده داشت.
دکتر معین حدود 23 جلد کتاب تالیف کرد. از فعالیت‌های پر اهمیت وی همکاری با علامه دهخدا و تنظیم فیش‌های چاپ نشده بعد از فوت دهخدا می‌باشد.
وی همچنین طبق وصیت نیما یوشیج بررسی آثار او را برعهده گرفت. از جمله تالیفات با ارزش وی فرهنگ معین در 6 جلد است که از منابع معتبر واژگان زبان فارسی است.
دکتر معین به زبانهای فرانسه، انگلیسی، عربی و آلمانی تسلط کامل داشت و زبان‌های پهلوی اوستایی و فارسی باستان و بعضی لهجه های محلی را خوب می‌دانست.
دکتر معین به علت کارهای زیاد مطالعاتی و تحقیقی در سال 1345 در یکی از اتاق‌های دانشکده ادبیات بیهوش شد و به حال اغماء فرو رفت.
برای معالجعه او اقدامات زیادی شد و او را به کشورهای مختلف بردند. اما سرانجام پس از چهار سال و پنج ماه که در حالت اغماء بود در 57 سالگی در 13 تیرماه 1350 از دنیا رفت و در آستانه اشرفیه گیلان دفن شد.
کیومرث صابری فومنی نویسنده، طنزنویس و معلم ایرانی بود که در تاریخ ۷ شهریور ۱۳۲۰ در صومعه سرا (شمال ایران) متولد شد. وی پایه‌گذار مؤسسه گُل‌آقا بود و به همین دللی به گل آقا معروف شده بود. تولد وی هم‌زمان با هجوم نیروهای اتحاد جماهیر شوروی به ایران در خلال جنگ جهانی دوم بود. پدرش که اصالتا اهل رشت و کارمند دون‌پایه وزارت دارایی بود در سال ۱۳۲۱ خورشیدی از اداره دارایی صومعه‌سرا به اداره دارایی فومن منتقل شد و چند ماه بعد در همان شهر درگذشت.
میراحمد سید فخری‌نژاد «شیون فومنی» (۱۳۲۵ – ۱۳۷۷)
شیون فومنی در ۳ دی ۱۳۲۵ در شهرستان فومن متولد گردید.
شیون فومنی به عنوان یکی از شاعران موفق دو زبانه، شعر محلی و بومی گیلکی فعالیت داشت .
تحقیق و پژوهش در زمینه فرهنگ و ادب گیلان و ارائه مجموعه اشعار گیلکی در قالب غزلیات، منظومه‌ها و دو بیتی‌های محلی از جمله آثار اوست.
شیون در شهریور ۱۳۷۷ پس از یک دوره بیماری مزمن کلیوی و انجام پیوند کلیه در یکی از بیمارستان‌های تهران از دنیا رفت.
آرامگاهش در بقعه سلیمان داراب رشت بنا به وصیتش در کنار مقبره میرزاکوچک جنگلی قرار دارد.
سیروس قایقران اسطوره فراموش نشدنی فوتبال ایران متولد سال ۱۳۴۰ در بندر انزلی می‌باشد که در سال ۱۳۷۷ بر اثر تصادف در جاده امامزاده هاشم در گذشت.
او یکی از ماندگار ترین چهره های فوتبال ایران است که سابقه حضور در ملوان بندر انزلی و استقلال انزلی را در کارنامه دارد.
علیرغم آنکه ۲۳ سال از نبود سیروس قایقران کاپیتان ترین کاپیتان تیم ملی ایران می‌گذرد اما چهره ماندگار او هنوز هم در یاد مردم ایران و جامعه فوتبال کشور زنده و جاودان است.
میرزا یونس رشتی معروف به میرزاکوچک فرزند میرزابزرگ بود که در سال ١٢۵٩ به دنیا آمد و در ١١ آذر ١٣٠٠ در ۴١ سالگی به شهادت رسید. میرزا کوچک خان نخستین سال‌های عمرش را در مدرسه حاج حسن در صالح آباد رشت و مدرسه جامع به آموختن گذراند.
مهم‌ترین علت ایجاد نهضت جنگل، از بین بردن بی‌عدالتی، سلطه بیگانگان و ستم برخی از حاکمان داخلی و دشمنان خارجی بود. در واقع قیام جنگلی‌ها برای حفظ مملکت بود.
«فریدون پوررضا» پرآوازه ترین خواننده‌ی موسیقی گیلان سال ۱۳۱۱ در لشت نشاء از توابع رشت به دنیا آمد. از کودکی با زمزمه‌ی لالایی های گیلانی (گاره سری) و آوازهای زنان شالیکار، با موسیقی گیلکی آشنا و احساسات او در این زمینه برانگیخته شد. قریحه و صدای خوش او موجب شد تا از نوجوانی راوی و نغمه پرداز موسیقی نیاکان خود شود. همکاری مستمر پور رضا با رادیو رشت از آغاز تأسیس موجب شد تا یک نسل از مردم گیلان موسیقی سرزمین خود را از طریق صدای او به خاطر بسپارند. تحقیق پیرامون موسیقی «اِشکوری»، «دیلمانی» و آوازهای مناطق مختلف گیلان از جمله فعالیت های اوست. پور رضا روز ۲۳ فروردین سال ۱۳۹۱ و به دلیل بیماری تنفسی که یک سالی او را خانه نشین کرده بود، دار فانی را وداع گفت.
محمود نامجو، زاده‌ی
۳۰ شهریور ۱۲۹۷،محلهٔ استادسرای،
رشت،
از پرافتخارترین وزنه‌برداران ایران است. وی همچنین دارای عناوین قهرمانی ایران در رشته‌های ورزشی کشتی و زیبایی اندام است. اسم نامجو به عنوان نخستین ایرانی دارندهٔ نشان طلای جهان در ورزش حرفه‌ای به ثبت رسیده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *