زنان و درختان چقدر بهم شبیهاند
هر دو ریشه دارند و برگ و بار میدهند.
هر دو بهارهای بسیار دارند
و زمستانهای بسیارتر.
هر دو به نور محتاجند و هر دو
نفس میبخشند و زندگی.
و در کمین هر دویشان تبرهای بسیار است
برای بریدن ها، برای شکستنها،
برای قطع امیدها …
اما هنر زن بودن ،
جوانه زدنهای پی در پی است،
حتی وقتی شاخههایت را شکستند،
حتی وقتی ساقههایت را زدند،
حتی وقتی بیرحمی تبر، تنت را،
تنهات را از ته برید …
تو اما ریشهات را نگهدار،
دست هایت را به آسمان بلند کن
تو دوباره سبز خواهی شد …!
عرفان_ نظرآهاری
اشتراک: مرضیه نوشاد