آدمی که نمی خواند، یا کم می خواند
یا فقط پرت و پلا می خواند
بی گمان اختلالی در بیان خواهد داشت
این آدم بسیار حرف می زند، اما اندک میگوید،
زیرا واژگانش برای بیان آنچه در دل دارد بسنده نیست ؛
اما مسئله تنها محدودیت کلامی نیست
محدودیت فکر و تخیّل نیز در میان است ؛
مساله، مساله ی فقر تفکّر نیز هست
چرا که افکار و مفاهیمی که ما به واسطه ی آنها به رمز و راز وضعیت خود پی می بریم، جدا از کلمات وجود ندارند.
ما سخن گفتن درست، پرمغز، سنجیده و زیرکانه را از ادبیات و تنها از ادبیات خوب می آموزیم!
” ماریوس بارگاس یوسا ”
اشتراک از بابک
