Press "Enter" to skip to content

لطفا ما را ببینید!

0

بیانیه انجمن بازیگران خانه تآتر در هنگامه بیداد کرونا

بروز پدیده کرونا نه فقط مردم میهن ما، بلکه کل جهان را دچار بزرگترین مصیبت طبیعی معاصر کرد. در این موقعیت، اداره کشور بزرگ ایران درایت و توان ویژه، و البته شکیبایی بزرگی در برابر خواسته‌های بی شمار مصیبت زدگان می‌طلبد، که به نظر می‌رسد در حوزه مدیریت امروز کشور بسیار کمیاب است.
انجمن بازیگران خانه تآتر در این بیانیه قصد گلایه به گوش‌های ناشنوا و مدیران خسته جامعه را ندارد، بلکه هدفش نورافکندن به قشر فراموش شده هنرمندان تآتر در بحبوبه بلای کرونا است؛ آنان که همواره ناامنی حرفه‌ای ناسزاواری را گذرانده و در این ایام، به دلیل نوع ویژه حرفه‌شان، حتی از همان آب باریکه ممکن سایر اقشار زحمتکش جامعه هم برخوردار نبوده‌اند.
اواخر فرودین 99 نامه‌ای با امضای 4500 نفر از اهالی تآتر برای وزیر محترم ارشاد ارسال و در آن حداقل خواسته‌های این خانواده ذکر شد، ولی متاسفانه تا این لحظه اغلب درخواست‌های ناچیز ما بی‌جواب مانده و فراموش شده است.
پس بار دیگر، و شاید آخرین بار، برای یادآوری به مدیران فرهنگی کشور، مسؤولان رسیدگی به خسارت دیدگان کرونا، رئیس جمهور، و مردم شریف ایران می‌نویسیم و اعلام می‌کنیم:
چیزی حدود فقط 3000 بازیگر حرفه‌ای در تآتر مشغول فعالیتند، که از این میان 1200 نفر عضو انجمن بازیگران خانه تآتر تهران هستند؛ و اگر کل جماعت حرفه ای تآتر در سراسر ایران را در نظر بگیریم چیزی بالغ بر 10000 نفر می‌شوند؛ کسانی که به طور عمده معیشتشان از راه تآتر می‌گذرد؛ هنرمندانی که با وقوع مصیبت کرونا همچون بسیاری از اقشار این سامان، زندگی شان دچار آسیب شدید شده است.
متاسفانه سازوکار تعریف شده برای حرفه‌های تآتری چنان نبوده است که امکان برخورداری ایشان از بیمه بیکاری و کمک‌های سازمان یافته در شرایط اضطراری فراهم شود.
بازگشایی نصف و نیمه تماشاخانه‌ها نیز تنها به روشن نگاه داشتن چراغ تآتر انجامیده، و نه تنها رونقی برای تآتری جماعت همراه نداشته، بلکه حتا تولید واقعی تآتر را هم دامن نزده است.
انجمن بازیگران خانه تآتر مکرراً و موکداً خواستار اختصاص بیمه بیکاری برای این قشر شریف، و تامین کمک‌های مناسب اضطراری ایام کرونا، ازجمله وام‌های کم‌بهره جهت حرفه‌های خسارت دیده و کمک‌های بلاعوض، برای خانواده تآتر کشور است.
اهالی تآتر خشمگین و خسته‌اند؛ از همه ناملایمات. امیدواریم مدیران فرهنگی و اقتصادی با درک حال مردم تآتر و اجابت خواسته‌های ناچیز ما، همچنان باب تعامل و گفتگو را باز نگاه دارند، تا این، پایانی برای نامه‌نگاری و بیانیه نویسی نباشد.

انجمن بازیگران خانه تآتر

http://www.theaterforum.ir/

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *