?در جایگاه یک درمانگر علاقه مند به عوامل مختلف تاثیر گذار بر شخصیت و رفتار، مدت هاست که در میان عوامل متعددی که فکر میکنم در طیف عناصر موثر بر رفتار مراجعین ام موثر است، یک سوال جدید را هم گنجانده ام و آن این است که آیا حیوان خانگی دارید؟
از بین این عوامل موثر بر رفتار، بخش بیولوژیک یا سخت افزاری رفتار که به عملکرد مغز مرتبط است، بیش از آنچه تصور کنیم قابل دستکاری، تغییر و تحول است.
عملکرد این جزء سخت افزاری، توسط هورمونها و عوامل بیولوژیک و داروها قابل تغییر است و طیف این تغییرات بسیار گسترده بوده و امکان تثبیت شرایط جدید عملکردی در آن، بدنبال این تغییرات متصور است که ناشی از خاصیت انعطاف پذیری مغز است.
انعطاف‌پذیری عصبی(Neuroplasticity) مربوط به تغییرات مغز، در مسیرهای عصبی و سیناپس‌ها است که در اثر تغییر در فرایندهای محیطی و عصبی به وجود می‌آید و میتواند منجر به تغییر رفتار گردد.
به خاطر همین ویژگی مغزی است که در صورت انتخاب صحیح دارو، با دوز مناسب و اتخاذ مدت مناسب درمان، امکان جایگزینی رفتار مبتنی بر دارو، حتی بعد از قطع دارو وجود دارد.
اما این بحث چه ارتباطی با حیوانات خانگی دارد؟
خلأ عاطفی، آسیب‌های روحی، افسردگی، ناامیدی، ناتوانی در برقراری ارتباطات اجتماعی و البته خوش قلبی، تظاهر، خودنمایی و….، میتوانند از علل جایگزینی حیوانات بجای ارتباطات اجتماعی انسانی باشد ولی آیا اینها علت اند یا معلول؟
دانشمندان دریافته اند که انگل “توکسوپلاسموس” می تواند در مغز مستقر شود و با اخلال در سیستمهای ارتباطی سلول های عصبی باعث بیماری های مانند افسردگی، شیزوفرنی و اوتیسم (نقص در ارتباط و تعاملات اجتماعی) گردد. این انگل در بدن گربه تولید مثل می کند و ممکن است از طریق پاک کردن فضولات گربه و یا باغبانی و یا از طریق خوردن غذای آلوده به انسان سرایت کند.
اگر فردی به این انگل مبتلا شود، انگل میتواند خود را به بافت مغز برساند و تا پایان عمر با او بماند واین چیزی است که به آن “ابتلای پنهان” می گویند.
چنانچه این انگل بخشی از بافت مغز را خراب کند، باعث رفتارهای ناخواسته از جمله پرخاشگری در انسان نیز می شود و با بیماری شیزوفرنی، افسردگی و اوتیسم ارتباط دارد و حتی می تواند با افزایش رفتارهای پرخطر، ریسک تصادفات رانندگی را در مبتلایان بالا ببرد.
گربه ها معمولا قلمرو خود را با ادرارشان علامت گذاری می کنند. اقدامی که به موش ها کمک می کند این منطقه را شناسایی کرده و از آن دوری کنند ولی موش های مبتلا به این انگل به راحتی و آزادانه در منطقه مورد بررسی راه می روند و دیگر ترسی از گربه ندارند و به واقع این انگل برای تکمیل شدن سیکل تکاملی خود، با تغییراتی که روی مغز موش ها ایجاد میکند و با کاهش ترس آنها از گربه، مهارت گربه گریزی آنها را کاهش و امکان شکارشدن شان توسط گربه را افزایش میدهد.
مراجعین زیادی داشته ام که بعد از نگهداری از اولین گربه، به تدریج تمایل به نگه داری تعداد بیشتری گربه را از خود نشان داده اند.
حال سوال این است؟
آیا این افزایش علاقه مندی به گربه میتواند ناشی از ابتلا به عفونت توکسوپلاسموز و آلودگی مغز ایشان به این انگل باشد؟
آیا آلودگی مغز به توکسوپلاسموس، که در موشها سبب عدم گربه گریزی آنها میشود، در انسانها میتواند موجب علاقه مندی بیشتر آنها به گربه شود؟
پیشنهاد میکنم بیماران اوتیسمی، افسرده یا اسکیزوفرن، افراد پرخاشگر و یا دچار رفتارهای پرخطر که سابقه تماس، نگهداری و علاقه مندی به گربه دارند، تحت یک بررسی و پژوهش علمی از حیث درمان با داروی سولفادیازین (داروی توکسوپلاسموس) قرار گیرند.
هرچند که شاید به دلیل تثبیت رفتار مبتنی بر خواسته ی این انگل، دیگر برای درمان، خیلی دیر شده باشد.
در اتفاقی مشابه، ویروس کرونا نیز با اثر گذاری بر سخت افزار مغز میتواند طیف وسیعی از اختلالات روانی و عوارض مغزی را در مبتلایان ایجاد نماید و مبتلایان به کرونا بیشتر در معرض افسردگی، زوال شناخت (دمانس)، سایکوز (روان‌پریشی) و سکته مغزی قرار می‌گیرند.
حال سوال این است…….
آیا تغییرات ملموس رفتاری جوامع، در جهت رشد اختلالات شخصیتی و پیش بینی “زامبی” شدن انسانها در فیلم های دو دهه اخیر هالیوود را میتوان از این دیدگاه مورد بررسی قرار داد؟
زامبی”Zombie” : نوعی مرده متحرک
?رشت.دکترحمید اخوین.۱۴۰۰/۸/۱۴.ایام کرونایی?
#گربه
#زامبی
#توکسوپلاسموس
#کرونا
#رفتارشناسی
#دکترحمیداخوین
Tel: @HypnoseChannel
Insta: Instagram.com/Hamid_akhavein
