و روزها آن‌طور که باید سرشار نیستند
و شب‌ها آن‌طور که باید سرشار نیستند
و زندگی مانند موشی صحرایی می‌لغزد
بی آن‌که علف‌ها را بلرزاند.
ازرا پاوند، ترجمه‌ی مرتضی پاشاپور
سپس شما می‌فهمید که شب، جهان را به شکل طبیعی‌اش بازمی‌گرداند. روز یک استثنا و یک اشتباه و یک نوع اختلال است؛ جهان در حقیقت تاریک است، سیاه، بی‌حرکت و سرد.
اولگا توکارچوک
این‌که هرروز صبح از تخت‌خواب بیرون بیای تا هربار و هربار با همون چیزای همیشگی روبرو بشی واقعا شجاعت بزرگی می‌طلبه.
#چارلز_بوكفسکی
ترجمه #مهیار_خانبابایی
آدم‌های دیگه رو نمی‌دونم، ولی من وقتی صبح‌ها خم می‌شم کفشمو بپوشم، با خودم فکر می‌کنم یا عیسی مسیح، خب حالا که چی؟
چارلز بوکفسکی
📚
نه می‌توانیم بمیریم، نه می‌توانیم زندگی کنیم.
نه می‌توانیم همدیگر را ببینیم نه می‌توانیم همدیگر را ترک کنیم.
به تنگنای عجیبی افتاده‌ایم!
#ژان_پل_سارتر
#گوشه_نشینانان_آلتونا
از سخن گفتن
با آنان که دوستشان داریم
بازمانده ایم
و این سکوت نیست!
#رنه_شار
بیا…
مرابازگردان
به جایی که بودم
پیش ازدیدارتو
پس
آنگاه سفرکن…..
#محمود_درویش
به خاکِ کوچه‌‌ی دیدار
آب می‌پاشند
بخوان ترانه،
بزن تار،
یار آمدنی‌ست…
لاادری
در سال ۱۸۰۹ بتینا برای گوته نوشت:
“تمایل شدیدی دارم که شما را برای همیشه دوست بدارم”.
این جمله‌ی به‌ظاهر پیش پا افتاده را به دقت بخوانید. از کلمه‌ی عشق مهم‌تر، کلمه‌های “همیشه” و “تمایل” است!
آنچه بین آن دو جریان داشت،
عشق نبود؛ جاودانگی بود…
جاودانگی | میلان کوندرا
«از کدامین ستاره بر زمین افتادیم تا در اینجا یکدیگر را ملاقات کنیم.»
#نیچه
[ از نخستین جملاتی که نیچه در اولین ملاقاتش با سالومه بر زبان آورد. لوسالومه بعدها به دردناک‌ترین عشق نیچه بدل شد.]
گردآوری نقل قول: پناه
نقاشی: علیرضا طیاری (ترکیب نقاشی آکرولیک و دیجیتال)
[…] منبع […]