نرگس کلباسی بانوی خیری که جنسش از خاک نیست. او در این فضا برای بچه ها کلاس موسیقی به سبک سروصدا برپا کرده است تا شاید بتواند صدای رایج ذهن کودکان زلزله زده را عوض کند .
او به خوبی فهمیده از ساز مهم تر ؛ شور و شوق و صدا ساختن است و رفتن به سمت این که برای کسی که غم از دست دادن دارد فقط سوگواری کردن نمی تواند آرام بخش باشد .
بلکه باید به آن کودک مادر از دست داده آموخت که هنوز دلیلی برای زیستن هست و اگر از مادر که این جا نیست بپرسیم الان دوست داری فرزندت برای نبودنت زار بزند یا ترجیح می دهی ساز بزند ، قطعا مادربا تمام قوا خواهد گفت تو را به خدا بگویید سازبزند. ساز بزند !
می دانم این روزها مصیبت بسیار دیده اید اما باور کنید زار زدن جای خود را دارد و ساز زدن جای خود را .
نرگس کلباسی با هوش بی نظیرش خوب فهمیده است که آدمی دلیلی برای زیستن می خواهد و یکی از این دلیل ها ساز است آواز است رقص است شور است تا بفهمیم خدایی در این نزدیکی است که وقتی تو ساز می زنی او می خندد و مادرت را صدا می زند که صدای ساز فرزندش را بشنود باز راحت و با فاصله از تو بخندد و باز بخوابد .
چقدر این زندگی و این زمانه ما نیاز دارد ساز ببیند زیر آواز بزند و ..….ایمان دارم با این کار نرگس کلباسی این بچه ها از جنس مرگ و زلزله نخواهند ماند !
نرگس بانو !عرض ارادت !خیلی لذت بردم که دیدم خودت و بچه ها را لنگ نگذاشتی …..!
سهیل رضایی
ارسال از: پریسا گندمانی
