* هر انسانی قسمتی از کل است که ما آن را کائنات ( Universe) مینامیم , قسمتی که بوسیله زمان و مکان محدود میگردد.
* او خود را بصورت نوعی نور- وهم هوشیاری ( Optical delusion of consciousness ) تجربه میکند که به موجب آن خودش , فکرها و احساساتش جدا از دیگران انگاشته (دیده) میشود .
* این وهم هوشیاری نوعی زندان است که تمایلات و مهر ما را به تعدادی از انسانها که نزدیک به ما هستند محدود میکند .
* کار ما در این جهان آزاد ساختن خود از این زندان است , این آزادسازی از طریق عریض کردن دایره مهرو محبّت ما صورت میگیرد تا تمام موجودات زنده و کل طبیعت را با همه زیبایی هایش در بر بگیرد .
ارسال متن از: جواد شمشیری (شاعر، هنرمند نوازنده)
ارسال عکس از: پریسا دهقانی (هنرمند عکاس)
