درحالی که روزمان را سپری می‌کنیم باید به تناوب درنگ کنیم و درباره‌ی این حقیقت تامل کنیم که ما همیشه زنده نخواهیم بود و از این رو ممکن است امروز آخرین روز زندگی‌مان باشد. چنین تاملی به جای آن که ما را به لذت گرایی سوق دهد، بر آن می‌دارد که قدردان فرصت زندگی باشیم و از این که زنده‌ایم و می‌توانیم امروزمان را با فعالیت پر کنیم به وجد آییم. این امر ما را بر آن می‌دارد که از هدر دادن روزهایمان اجتناب کنیم. به عبارت دیگر وقتی که رواقیان اندرزمان می‌دهند که هر روز را چنان زندگی کنیم که گویی آخرین روز است، هدفشان تغییر فعالیت‌های روزانه ما نیست بلکه تغییر حالت ذهنمان در هنگام انجام دادن آن فعالیت‌هاست. خصوصا به این معنی نیست که می‌خواهند ما را از تفکر و برنامه‌ریزی برای فردا باز دارند، بلکه از ما می‌خواهند همچنان که درباره‌ی فردا فکر می‌کنیم و برای آن برنامه‌ریزی می‌کنیم، قدر امروز را نیز بداریم.
? #فلسفه‌ای_برای_زندگی
? #ویلیام_اروین
?????
ارسال از: فائزه مهدوی
