اگر خلاقیت به معنی نوآوری است پس چرا پیکاسو کپی کرد و همه می گویند که او خلاق ترین بود؟
وقتی در اوایل قرن بیستم پیکاسو کوبیسم را با صورت های عجیب و غریبش با «دوشیزگان اوینیون» در جهان معرفی کرد، عده ای این شیوه از نمایش چهره ی انسان عجیب و نامانوس و برخی آن را نوآورانه، خلاقانه و محسور کننده خواندند. چهره انسان در این تابلو و برخی دیگر از تابلوهای پیکاسوتاحدی خشن، تند و بی پرواست و چنان در چشم شما می نگرد که پنداری هیچ چیز روانشناختی از نوع رمانتیک آن- آنچنان که قبلا نقاشان در جستجوی آن بودند- را در خود ندارد. تنها چیزی که این صورت ها می گویند این است؛ «هرچیز را که می خواهی جستجو کنی باید درزیر این نقاب جستجو کنی» و این معنی زمانی محتمل تر می شود که در …… که این چهره ها نوعی نقاب اند بر صورت هایی که هیچ وقت روی این تابلو چهره ی واقعی فرد را نشان نخواهند داد مگر این که در جای دیگری مشابه آن پیدا کنیم که زمان داشته باشند.
بعدها کاشف به عمل آمد که این صورت ها مشابه ی دارند و این مشابه ها قدمت بس طولانی دارند و تازه متولد نشده اند. آنها قرن هاست که متولد شده اند و اکنون سالخورده و فرتوت مرگ خود را نظاره می کنند و اتفاقا دنیایی که پیکاسو را در خود پرورش داده است موجبات مرگ آنان را مهیا کرده است. این صورت ها یا صورتک ها همان هایی هستند که افریقائیان با آنها اعمال مذهبی و یا جادویی خود را با آنها انجام می دهند و برایشان نوعی تقدس را به همراه دارد.
برخی منتقدان با نگاه دوباره به صورتک های یاد شده، پیکاسو را خطاب قرار دادند که صورت هایی که تو ساخته ای برداشت یا کپی از نقاب های آفریقایی است. در جواب اینان می توان گفت؛ مهم نیست که این صورت ها از کجا برداشت شده است، مهم این است که این صورت ها روی تابلوی پیکاسو دنیای کنونی ما را تفسیر می کنند و می توانند روح جادویی داشته باشند که هنر دلمرده رمانتیک افسون زده خسته از سال ها تکرار را تکان دهند و چیزهایی نو رهنمون کنند.
(یادداشتی از بهنام شاه حسینی)
اشتراک: بانو قهرماني
درباره دوشیزگان آوینیون
Chicks-from-avignon
نگارگر پابلو پیکاسو
سال خلق ۱۹۰۷
تکنیک رنگ روغن روی بوم
اندازه‌ها ۲۴۳٫۹ × ۲۳۳٫۷ سانتیمتر
مالک موزه هنر مدرن، نیویورک
دوشیزگان آوینیون (به فرانسوی: Les Demoiselles d’Avignon) اثری از نقاش معاصر اسپانیایی، پابلو پیکاسو (۱۸۸۱ – ۱۹۷۳ میلادی) و حتی به گفته هفته نامه نیوزویک، پرتأثیرترین کار هنری در یک صد سال گذشته‌است.
پیکاسو این اثر را در تابستان ۱۹۰۷ و در فرانسه، پس از بازدید از نمایشگاهی از ماسک‌های آفریقایی که در پاریس برپا بود، کشید. این شاهکار هنری قرن بیستم پنج زن جوان را در فاحشه خانه‌ای در خیابان آوینیون در شهر بارسلونای اسپانیا نشان می‌دهد. پیکاسو در خلق این اثر از زوایایی تند، اغراق در خصوصیات چهره و حتی خصیصه‌هایی آنامورفیک الهام گرفته از ماسک‌های آفریقایی که پیشتر دیده بود، استفاده کرد. وی بعدها نیز از این متد در خلق چهره‌ها در آثارش بهره می‌برد و به گفته بسیاری از منتقدان هنری آثارش، وی انسان‌ها را با نقابی بر صورتشان تصویر می‌کرد.
این اثر یکی از مهم‌ترین آثار در دوران ابتدایی شکل‌گیری کوبیسم و نقطه عطفی در حوزه هنر مدرن به‌شمار می‌آید. دوشیزگان آوینیون هم اینک در موزه هنر مدرن در نیویورک نگهداری می‌شود.
منبع پانوشت: ویکی‌پدیا
