هنرمند، نویسنده، عکاس و فیلم‌ساز پیشروآمریکایی، از بنیان‌گذاران هنر پاپ دههٔ ۱۹۵۰ در ایالات متحده بود. او شناخته‌شده‌ترین چهره هنر پاپ و دارای اندیشه‌های بسیار آوانگاردبود.
اندی وارهول چهره ای عمده در جنبش هنر تصویری موسوم به «پاپ آرت» است. او به سال ۱۹۲۸در ایالت پنسیلوانیا به دنیا آمد. پدر و مادرش مهاجرانی از امپراطوری اتریش-مجارستان سابق و اسلواکی امروزی بودند. اندی وارهول پس از یک تجربه موفق به عنوان تصویرگر تبلیغاتی، به آرتیستی پرسروصدا تبدیل شد. آثار او رابطه میان توصیف هنری، فرهنگ شهرت و تبلیغات است. او در مدیوم های مختلف هنری کار کرده است از جمله نقاشی، مجسمه سازی، فیلم و موسیقی. او به دلیل همجنسگرا بودن و اعلام علنی گرایش جنسی اش، آن هم پیش از جنبش آزادی همجنسگرایی شاخص بود.
شاید آنچه که بیش از همه با حال و هوای امروز و پیشرفت تکنولوژی ارتباطات همخوانی داشته باشد و نشان دهنده دید درخشان وارهول باشد، پیش بینی او درباره شهرت در قرن ۲۱ است. او در سال ۶۸ میلادی گفته بود: «در آینده، هر کسی برای ۱۵ دقیقه شهرت جهانی خواهد داشت.» این دیدگاه نه تنها انعکاس تمایل آدمی برای ستاره شدن را نشان می دهد، بلکه حاکی از درک عمیق او از نقش رسانه در این میان است. او خیلی زود دریافته بود که انسان در قرن ۲۱ بیش از آن که «بدن» باشد، «تصویر» خواهد بود. این روند با وجود اینترنت تسریع شد، پدیده ای که در زمان حیات وارهول وجود خارجی نداشت. گلن اوبرین، روزنامه نگاری که با وارهول مصاحبه کرده است به گاردین گفته است اگر امروز وارهول زنده بود، به خاطر استعدادی که در اثرگذاری بیان و گزینش کلمات داشت، با آن که کم گو بود، در تویتر محبوب می شد. جرمی دلر، هنرمند انگلیسی که زمانی در استودیوی وارهول رفت و آمد می کرد نیز می گوید سه چیزی که اینترنت بیش از همه تسهیل می شود، یعنی خرید، خبر و شایعه سازی و به اشتراک گذاری، سه قطب عمده برای هر هنرمندی است. اگر وارهول زنده بود «استاد اینترنت می شد. یک وبسایت حراج آثار راه می انداخت، وبسایتی را برای غیبت کردن ترتیب می داد و یک وبسایت دیگر را هم برای به اشتراک گذاشتن فیلم تاسیس می کرد. او از آن آدم ها بود که دوست داشت عکس و اشیاء جمع کند و کارهای مختلف انجام دهد.»
آثار هنری وارهول به ندرت از چرخه نمایش گالری ها بیرون می رود و هنوز یک نمایشگاه او در یک گوشه دنیا به پایان نرسیده، خبر افتتاح نمایشگاهی دیگر از او در کشوری دیگر به گوش می رسد. هنرمندانی که از او تاثیر گرفته اند نیز بیشمارند. روزنامه گاردین به نقل از گیلیان ورینگ، از هنرمندان تحت تاثیر وارهول که خودنگاره ای به شکل و شمایل او دارد می نویسد: «وارهول سینما و مستندسازی را برای همیشه تغییر داد و کاملا خلاق بود. برداشت های طولانی، کشف بداهه میان افسانه و واقعیت، از سبک بازیگوش او مشهود است و راه های جدید نگاه کردن را در اختیار مردم قرار می دهد.»
این اندیشه رادیکال وارهول که وسایل زندگی مدرن، از قوطی سوپ آماده تا جعبه پودر لباسشویی، همگی می تواند هنر باشد، جهان هنر را در دهه ۱۹۶۰دستخوش تغییر کرد. 
گردآوري و اشتراک: کيومرث حقيقت
