Press "Enter" to skip to content

شعر زیبایی از بیژن نجدی

0

عاشقان، گیاهانند
که می‌رویند
می‌میرند
سبز می‌شوند
می‌ریزند
باران که می‌بارد، چتر نمی‌خواهند
زمستان‌ها
بی‌کلاه و پالتو نپوشیده
می‌ایستند روی در روی نگاه برف
چشم در چشم یخبندان
عاشقان، گیاهانند
که ریشه‌هاشان فرو رفته است
در کف دست من
در استخوان کتف تو
در جمجمه شکسته من
و این خاطرات من و توست
که توت می‌شود یک روز
انار می‌شود گاهی
که دیروز انگور شده بود
که فردا زیتون و
تلخ.

#بیژن_نجدی

تصویر: بیژن و همسر گرامی‌اش: پروانه محسنی آزاد

ارسال از: الهام پوریونس