درباره ی اهمیت این اثر ارزشمند عکاسی باید گفت: به خاطر سطح سرخ و مرکز قرار گرفتن “نوجوان و کودک اول”؛ دیده می شود. سپس توجه ببینده به “خانمی که در حال رخت پهن کردن” هستند جلب می شود و سر آخر “مردی که در تاریکی به سوی دوربین نگاه می کند” دیده می شود. و خوشا که این روند “کم کم دیده شدن” شامل “پنجره ی پشت رخت ها” و “ابزار بیل” کنار سطح سرخ و خطوط “لوله کشی هم سو” با تقسیم بندی هندسی کار و … هم دیده می شود.
در جمع بندی باید گفت: یک چیدمان بسیار آگاهانه در ترکیب بندی؛ جز تحسین مخاطب را برای عکاس خالق اش به ارمغان نمی آورد. ??
من فكر مي‌كنم / هرگز نبوده قلب من / اين گونه / گرم و سرخ —————بیجار—کردستان
عکس از: هنرمند ارجمند جمشید فرجوندفردا (عکاس)
یادداشت: علیرضا طیاری (کارشناس هنرهای تجسمی)
