Press "Enter" to skip to content

شنبه، یک شنبه، دو و سه و چهار و باقیش…

0

? انسان دموکراتیک، تنها در اکنون محض زندگی می کند و قانونی جز میل زودگذر ندارد. امروز یک غذای چرب و لذیذ به همراه شراب نوش جان می کند. فردا یک بودایی تمام عیار است، روزه ی زاهدانه، آب زلال و توسعه ی پایدار.

? دوشنبه، به قصد داشتن اندامی مناسب، ساعت ها بر روی یک دوچرخه ثابت رکاب میزند.
سه شنبه، تمام روز را می خوابد، سپس دودی به بدن می زند و شکم چرانی مفصلی می کند.
چهارشنبه، قصد خود را برای مطالعه فلسفه اعلام می کند، اما ترجیح می دهد هیچ کاری انجام ندهد.
پنج شنبه، بر سر میز ناهار، سیاست است که او را شعله ور می کند، بر ضد نظر همسایه اش برمی آشوبد و از شدت خشم بالا و پایین می پرد، و با همان شور غضبناک علیه جامعه مصرفی و جامعه نمایش اعلام جرم می کند.

? شب، به سینما می رود و به تماشای یک فیلم بسیار مزخرف درباره ی جنگ های قرون وسطایی می نشیند. به خانه بازمیگردد، میخوابد و خواب می بیند که وارد مبارزه ی مسلحانه برای آزادسازی خلق های تحت ستم شده است.
فردای آن روز، در عین خماری به سر کار می رود و مذبوحانه می کوشد تا منشی دفتر مجاور را اغوا کند. او کسب و کار خوبی به هم خواهد زد، این تضمین شده است! سودهای کلان در انتظار اوست…!
اما الآن تعطیلات آخر هفته است، بحران اقتصادی است، هفته ی آینده همه چیز روبراه خواهد شد. زندگی سعادتمندی است و از همه مهم تر، به همان میزان که آزاد است بی معناست.
خریدن آزادی به قیمت بی معنایی، قیمت گزافی نیست…!

«نشان دموکراتیک» / آلن بدیو

اشتراک: بابک فرزندی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *