چقدر رویایی ست… شعری از آیدا فتوحی

این روزها آرزو می کنم:
تنها برای من
زمان از چرخش بایستد!
یا کسی وردی بخواند و
به اندازه ی چندین و چندسال
سنگ ام کند!
تصورکن…
چقدر رویایی ست
با قطره ای از اشک های تو
دوباره به هوش بیایم!

آیدا.ف.الف